Vitamine D
In februari 2015 is er bij Monique bloed geprikt om de twee soorten vitamine d waarden te bepalen. Uit de uitslag is gebleken dat haar niet actieve vitamine D 25 OH te laag is en de actieve vitamine D 1.25 OH veel te hoog is.
- Vitamine D 25 OH 48 nmol/l >50 nmol/l
- Actieve Vitamine D 1.25 OH 162.2 pmol/l 47 -130,3 pmol/l
In september 2018 is er weer bloed geprikt en nogmaals blijken beiden waarden niet goed.
- Vitamine D 25 OH 41 nmol/l >50 nmol/l
- Actieve Vitamine D 1.25 OH 140 pmol/l 47 -130,3 pmol/l
In september 2020 is er weer bloed geprikt en nogmaals is Monique haar vitamine d waarde verder gezakt. De actieve waarde is niet geprikt deze keer.
- Vitamine D 25 OH 34 nmol/l >50 nmol/l
In februari 2022 is er weer bloed geprikt en wederom is Monique haar vitamine d waarde verder gezakt naar een ongezonde waarde. De actieve waarde is netjes met 87 en binnen de normaalwaarden. Dit is voor het eerst sinds deze mee geprikt wordt.
- Vitamine D 25 OH 22 nmol/l >50 nmol/l
- Actieve Vitamine D 1,25 OH 87 pmol/l 47 – 130,3 pmol/l
Het vreemde is dat nu de actieve waarde wel goed is en niet meer verhoogd. Dit zou dus betekenen dat Monique haar vitamine d bloedwaarde serieus ongezond laag is.
In juni 2022 is wederom bloed geprikt nadat Monique een aantal maanden wekelijks een hoger gedoseerd vitamine d supplement heeft geslikt. De vitamine d waarde is daardoor binnen de normaalwaarden gekomen. De actieve vitamine d waarde is daarentegen weer licht verhoogd.
- Vitamine D 25 OH 58 nmol/l >50 nmol/l
- Actieve Vitamine D 1,25 OH 133 pmol/l 47 – 130,3 pmol/l
Monique gaat het supplement vanaf nu om de twee weken innemen zodat hopelijk het vitamine d op peil bijft en de actieve waarde niet verder stijgt. Over drie maanden zal er ter controle bloed worden geprikt.
Op donderdag 20 oktober 2022 is er wederom bloed geprikt om beiden vitamine d bloedwaarden te bepalen. De normale vitamine d waarde is iets gezakt ten op zichte van vier maanden geleden en nog net binnen de normaalwaarden. De actieve waarde is maar heel weinig gezakt van 133 naar 127 en valt nu net binnen de normaalwaarden. We hadden liever gezien dat deze verder gezakt zou zijn.
Vitamine D 25 OH 50 nmol/l >50 nmol/l
Actieve Vitamine D 1,25 OH 127 pmol/l 47 – 130,3 pmol/l
Veel artsen in Nederland testen het actieve vitamine d niet eens en schrijven vitamine d supplementen voor als de waarde te laag is met alle gevolgen van dien. Bij Monique werd er door de huisarts en laborant in 2015 ook gezegd dat deze waarden goed zijn ondanks dat ze afwijken.
De uitslagen van Monique zijn een duidelijke indicatie voor een auto-immuunstoornis. Vanaf 60 pmol/L zou er sprake zijn van een Th1 response, wat inhoudt dat het lichaam zichzelf aanvalt. Bij Monique is deze waarden 162 pmol/L en dat lijkt ons dus alles behalve goed.
Lees hieronder meer over het Marshall protocol. Dit protocol geeft een goede uitleg over vitamine d.
Marshall protocol
Doctor Trevor Marshall leed aan de ziekte sarcoïdose, dit is een aandoening waarbij overal in het lichaam spontaan ontstekingen ontstaan. Vaak raken de longen het meest aangetast. De ziekte kan chronisch worden en in sommige gevallen zelfs tot de dood leiden. Tegen deze aandoening bestaat geen reguliere behandeling. Daarom deed Marshall zelf research en bestudeerde o.a. de studie van Doctor Lida Mattman. Zij ontdekte namelijk dat veel chronische ziektes worden veroorzaakt door celwandloze bacteriën, de zogenaamde L-vorm bacteriën. Deze vorm kan de Borrelia bacterie ook aannemen. Celwandloze bacteriën zijn echter zeer moeilijk te detecteren. Op die manier veroorzaken ze symptomen zonder dat de oorzaak te achterhalen valt.
Volgens de studie van Mattman, is het daarom mogelijk dat de volgende ziektes worden veroorzaakt door celwandloze bacteriën: sarcoïdose, artritis, MS, fibromyalgie, CVS, Hashimoto-thyroiditis, Crohn, Lupus, parkinson, ALS en nog veel meer chronische ziektes. In 2004 heeft Marshall eveneens aangetoond dat celwandloze bacteriën mogelijk de oorzaak zijn van verschillende auto-immuunziektes en dat sommige patiënten die leiden aan een dergelijke ziekte waarschijnlijk daarom positief reageren op antibiotica.
Er zijn namelijk enkele antibiotica die ook celwandloze bacteriën bestrijden, zoals tetracyclines en macrolides, maar hun effect is meestal niet groot genoeg om de gehele infectie te overwinnen. Marshall heeft daarom noodgedwongen een eigen protocol ontwikkeld. Dit protocol is gebaseerd op het feit dat vitamine D, in een geïnfecteerd lichaam, niet goed wordt omgezet.
In een gezond lichaam wordt vitamine D namelijk omgezet in een kleine hoeveelheid 1,25 dihydroxyvitamine-D (1.25 D). Dit is de actieve vorm van vitamine. De nieren reguleren de hoeveelheid 1,25D, want teveel van deze stof kan zeer schadelijk zijn. 1,25D hecht aan de vitamine D receptor (VDR), vanuit waar allerlei belangrijke biochemische processen worden aangestuurd. Celwandloze bacteriën scheiden echter stoffen uit, die ook hechten aan de VDR, waardoor deze receptor wordt bezet en 1,25D niet meer kan hechten. Dit heeft tot gevolg dat de VDR zijn werk niet meer doet.
Doordat de VDR bezet is, stijgt het 1,25D gehalte in het lichaam. Daarnaast verhinderen de toxines van de celwandloze bacteriën de aanmaak van het enzym CYP24. Dit enzym zorgt er normaal voor dat 1,25D wordt afgebroken, waardoor niet teveel 1,25D ontstaat. De afwezigheid van CYP24 laat het 1,25D gehalte dus nog verder stijgen. [378] Tegelijkertijd zorgen celwandloze bacteriën ervoor dat PKA wordt geactiveerd, wat erin resulteert dat de aanmaak van 1,25D uit vitamine D katalyseert. Katalyseren betekent ook wel versnellen. Het gehalte 1,25D stijgt dus nog meer. Al deze ontregelde processen leiden tot een heel hoog 1,25D gehalte. Dit is zeer onwenselijk, want deze stof gaat bij hoge concentraties aan allerlei andere receptoren hechten. Zo raakt het immuunsysteem compleet ontregelt. Daarnaast zorgt het ook voor een verstoort hormonaal evenwicht. Een verhoogd 1,25D gehalte is dan ook een goede indicatie voor een auto-immuunstoornis. Vanaf 60 pmol/L zou er spraken zijn van een verhoogde Th1 response, wat inhoudt dat het lichaam zichzelf aanvalt.
Tegelijkertijd resulteert een verhoogd 1,25D gehalte erin dat het vitamine D gehalte omlaag gaat. Dit is waarschijnlijk de reden waarom veel Lyme patiënten een tekort hebben aan vitamine D, wat juist kan duiden op een te hoog 1,25D gehalte. Het is dus noodzakelijk om je zowel op vitamine D en 1,25D te laten testen, want extra vitamine D werkt in een situatie waarin 1,25D is verhoogd juist averechts. Hierdoor stijgt het gehalte 1,25D namelijk, terwijl deze al te hoog was, waardoor je ziek werd.
Wanneer je Lyme hebt, dan kan het om bovenstaande redenen uitermate helpend zijn om Vitamine D zoveel mogelijk te vermijden. Het klinkt misschien raar, maar vitamine D is wellicht schadelijk voor veel Lyme patiënten. Om die reden is dit supplement ook niet opgenomen in het hoofdstuk orthomoleculaire therapie.
Een vitamine D tekort kan zeker tot klachten leiden en je moet ook niet de rest van je leven geen vitamine D meer tot je nemen, maar het vermijden van vitamine D, gedurende je genezingsproces, kan in sommige gevallen resulteren in grote vooruitgang. Veel Lyme patiënten hebben namelijk een tekort aan vitamine D, maar tegelijkertijd een overschot aan actieve vitamine D. Vitamine D wordt in een met Lyme geïnfecteerd lichaam namelijk niet op een juiste manier verwerkt en is om die reden giftig. Daarom kan het helpend zijn om deze vitamine te vermijden.
Om vitamine D te vermijden, heeft Marshall het volgende protocol opgesteld:
- Vermijd direct zonlicht. Zorg dat je gehele lichaam bedekt is. Draag een hoed en een speciale zonnebril die UV-licht filtert. Vitamine D wordt namelijk, als gevolg van blootstelling aan zonlicht, door je lichaam zelf aangemaakt. Besef verder dat via je ogen de meeste vitamine D wordt aangemaakt, daarom is een zonnebril met goede UV-filter onmisbaar in dit protocol.
- Ook andere lichtbronnen dan de zon, moet worden vermeden. Zo ook het scherm van je computer en televisie. Draag een zonnebril wanneer je voor een beeldscherm gaat zitten of verlaag het contrast van je scherm.
- Neem absoluut geen vitamine D supplementen.
- Eet geen vitamine D houdende voedingsmiddelen, zoals: eieren, vis, andere zeedieren en zeewier.
- Slik het medicijn olmesartan medoxomil, dit verlaagt het vitamine D niveau in het lichaam. Het is eigenlijk een bloeddrukverlagend middel, maar heeft als bijwerking, dat het vitamine D niveau omlaag gaat. Het nemen van dit medicijn is essentieel om het protocol goed te laten verlopen.
Het volgen van het Marshall protocol is niet eenvoudig, maar de voordelen kunnen enorm zijn. Helaas geldt dat niet voor iedere Lyme patiënt. Er zijn Lyme patiënten die door het volgen van het Marshall protocol grote voordelen ervaren, maar er zijn er ook die nauwelijks verschil merken. De verdeling is ongeveer fifty-fifty. De reden voor deze tweedeling is onduidelijk, maar ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat bij veel Lyme patiënten de Borrelia infectie niet de hoofdoorzaak is van de symptomen. Het volgen van dit protocol moet dan ook niet eindeloos worden doorgezet. Alleen als je echt verbetering ervaart is het verstandig om door te gaan.
Het is verder belangrijk te beseffen, dat het vermijden van vitamine D, tot gevolg kan hebben, dat je immuunsysteem beter gaat werken. Dit heeft als resultaat dat de Borrelia bacterie wordt aangevallen, wat weer lijdt tot Herxheimer reacties. In eerste instantie ga je je door het vermijden van vitamine D dus zieker voelen, maar dat is een teken dat het protocol aanslaat.
Als het Marshall protocol aanslaat, schijnt antibiotica vele malen effectiever te werken, waardoor de dosis drastisch omlaag kan worden gebracht. Dit is natuurlijk zeer gunstig, want antibiotica zijn giftig. Mocht je dit protocol willen toepassen, dan raad ik je aan de volgende website te bezoeken: www.marshallprotocol.com. Daar wordt uitgelegd hoe het protocol in zijn werk gaat.
Deze informatie werd gedeeld in een speciale MTHFR Methylatie groep door Inge van Ulden. Zij is een boek aan het schrijven over de ziekte van Lyme.
Dank je wel Inge voor deze duidelijke uitleg.
Vitamine D, wat als een tekort geen tekort is?
